Etym. ლათ. praepositus (ზმნიდან praeponere) „უპირატესობის მინიჭება“, „წინ დაყენება“ It. Preposto (o Preposito) ცალკეულ სამონაზვნო კონგრეგაციათა მთავარი ზემდგომი. ძველად ტერმინი აღნიშნავდა სასაფლაოებზე განლაგებულ წმიდა პეტრეს, წმიდა პავლეს, წმიდა ლავრენტისა და წმიდა პანკრატეს ბაზილიკათა მმართველ ხელმძღვანელებს. ისინი სამღვდელოებას მიეკუთვნებოდნენ, მაგრამ ტიტულოვან ხუცესებთან შედარებით უფრო დაბალ წოდებას ატარებდნენ.
Source: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4