Etym. ბერძნ. paroikía „საახლობლო“, „სამეზობლო“ (ზმნიდან paroikéin „ახლოს ცხოვრება“), შემდეგ ლათ. paroecea „ცალკეული ეკლესიის მუდმივად არსებული, მორწმუნეთა განსაზღვრული საკრებულო, რომელზეც სამწყსო ზრუნველობა მინდობილი აქვს დიოცეზის ეპისკოპოსის ავტორიტეტს დაქვემდებარებულ წინამძღვარს როგორც სამრევლოს პირად ხელმძღვანელს“ (CIC, კან. 515). იმ ეკლესიას, სადაც საკრებულოა, საკრებულო (სამრევლო) ეკლესია ეწოდება.
Source: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4