Etym. შუასაუკუნ. ლათ. sacristanus (სიტყვიდან sacrista, ნაწარმოებია სიტყვიდან sacer „წმიდა“) საერო პირი, რომლის მოვალეობაა ეკლესიის მოვლა-დასუფთავება და კულტთან დაკავშირებული წვრილმანი ამოცანების შესრულება. აწესრიგებს საეკლესიო ნივთებს და უვლის საკრისტიას.
Source: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4