ქერობინები

ზებუნებრივი არსებანი, ღმრთის ნების აღმსრულებელნი. პირველად მიწიერი სამოთხის ზღურბლთან ჩნდებიან (დაბ. 3:23-24), რათა ცეცხლოვანი მახვილის მეშვეობით ადამსა და ევას სიცოცხლის ხისკენ მიმავალი გზა გადაუღობონ. ებრაელთათვის მხოლოდ ქერობინთა გამოსახვა იყო ნებადართული. ღმრთის ბრძანებით, მოსემ ორი ქერობინის ოქროჭედილი გამოსახულება მოსანანიებლის კიდეებზე, სკივრზე, პირით ერთმანეთისკენ მოათავსა, როგორც იაჰვეს უხილავი თანდასწრების სიმბოლო. ქერობინთა გამოსახულებები სოლომონის ტაძარშიც იყო, იქაც სკივრის მცველთა სახით. ამიტომაც ქერობინნი უფრო მცველთა ფუნქციას ასრულებენ, ვიდრე მაცნეთა. ქრისტიანული ტრადიციის თანახმად, ქერობინები არიან ანგელოსები, ანუ სულიერი არსებანი, ღმრთის უხილავი მსახურნი.