Etym. ლათ. ზმნიდან devovere „თავის მიძღვნა, შეწირვა ვინმესადმი ან რამესადმი“ გამოხატავს სიღრმისეულ განცდას ადამიანისა, რომელიც ღმერთს უკავშირებს საკუთარ თავს. ამ თვალსაზრისით, მაგალითად, შეიძლება მოვიყვანოთ „ღმრთის ნაწილად“ გადაქცეული მონათლული ადამიანის, საკუთარი თავის ღმრთის მსახურებისთვის მიმძღვნელი მოწესის განცდა. პირადი ანუ განსაკუთრებული ღმრთისმოსაობა ეწოდება ღმრთისმოსაობითს გამოხატულებათა ქმედებებს, რომელთაც საგანგებო საგანი აქვს ან განსაკუთრებულ სიყვარულს ამგვარ გამოვლინებათა მიმართ. ევქარისტიული ღმრთისმოსაობაა სიყვარულის გამოხატულება და ღმრთისმოსაობის გამოვლინება, რომელთა საგანსაც ევქარისტია წარმოადგენს.
Source: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4