(„ადიდებს სული ჩემი“) ქალწულ მარიამის მიერ თავის ნათესავ ელისაბედთან სტუმრობისას აღვლენილი ღმრთის სადიდებელი (ლუკ. 1:46-55). სახელწოდება მომდინარეობს ლოცვის პირველი სიტყვიდან (ლათინურად), რომელიც ნიშნავს „ადიდებს“. ეს სადიდებელი, რომელიც ძველი აღთქმის სხვა ნაწყვეტებს ასახავს (შდრ. 1 სამ. 2:1-10), წარმოითქმის მწუხრის დასასრულს, შუამდგომლობის ლოცვამდე.
Source: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4