Etym. ლათ. intercessio (ზმნიდან inter + cedere „ვალდებულების აღება ვინმეს სასარგებლოდ“) ვედრების ლოცვა, რომელიც მონაწილეა ქრისტეს შუამდგომლობისა, ვინცაა ერთადერთი შუამდგომელი მამა ღმრთის წინაშე ყველა ადამიანის სასარგებლოდ. ამ ლოცვაში მავედრებელი, რომელიც ქრისტეს, მარიამს ან წმიდანებს მიმართავს, არა მხოლოდ „საკუთარი სარგებლისათვის მოქმედებს, არამედ სხვებზეც ზრუნავს“ (ფილ. 2:4) და მისთვის ავის მქმნელთათვისაც კი ლოცულობს (შდრ. CCC, 2634-2636).
Source: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4