Etym. ლათ. reincarnatio „ხელახალი ხორცშესხმა“ აღნიშნავს სიკვდილის შემდეგ სხვა სხეულებრივ ცხოვრებას. რეინკარნაციის ცნება მრავალ კულტურაშია ცნობილი (აღორძინება, სულთა გადასახლება, პალინგენეზი, მეტემფსიქოზი), უკავშირდება ანიმისტურ თუ ტოტემისტურ შეხედულებებს და თეორიული განსჯის სხვადასხვა საფეხურზე აღმოცენდა. მისი სისტემური დამუშავებით უმთავრესად ჰინდუიზმი, ბუდჰიზმი და საბერძნეთია ცნობილი. რაც შეეხება ქრისტიანობას, რეინკარნაციაზე არც ძველი და არც ახალი აღთქმა არ მსჯელობს. ირენეოსის მტკიცებით, ქრისტიანული მოძღვრება ადამიანის პიროვნული მთლიანობის შესახებ გამორიცხავს მას, ისევე, როგორც მოძღვრება სხეულთა მკვდრეთით აღდგომის შესახებ (ტერტულიანე).
Source: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4