Etym. ბერძ. pentekosté (heméra) „ორმოცდამეათე (დღე)“ ძველად ასე ეწოდებოდა მოსავლისათვის ღმრთის მიმართ მადლიერების ნიშნად გამართულ ებრაელთა სამიწათმოქმედო დღესასწაულს. აღინიშნებოდა პასექიდან შვიდი კვირის (ორმოცდაათი დღის) შემდეგ (ლუკ. 23:15-22). შემდგომ ეს დღე მოსესათვის სინაის მთაზე კანონის ბოძების აღმნიშვნელ დღესასწაულად იქცა. ქრისტიანული დღესასწაული კი აღნიშნავს სერობაზე შეკრებილ მოციქულებსა და მარიამზე სული წმიდის გარდამოსვლას (საქმ. 2:1-13). სული წმიდა აკურთხებს ეკლესიას, როგორც ღმრთის ახალ ხალხს და თავის მისიონერული გავრცობის დასაწყისს აუწყებს.
Source: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4