ფიზისი

ტერმინი აღნიშნავს ან ამქვეყნიურ არსებათა ერთობლიობას, რომლებიც ძველად თვითგენერირებად ერთეულებად აღიქმებოდა, ან ერთი არსების თვისებრივ და პირველსაწყის არსს, განსაკუთრებით მისი სპეციფიკური მოქმედების საწყისის თვალსაზრისით. სამებისა და ქრისტოლოგიურ თეოლოგიაში ტერმინი აღნიშნავს ღმრთის გამაერთიანებელ საწყისს, რომელშიც თანაარსებობს სამი პიროვნება; აგრეთვე, პიროვნების ერთადერთობაში ადამიანურისა და ღმრთაებრივის დუალიზმს, რაც ისევ პრობლემურობითაა გამორჩეული და უპირისპირდება მადლს. ამასთან, მისი თეოლოგიური, ფილოსოფიური და სამეცნიერო მნიშვნელობის მრავალი განმარტება არსებობს.