ცდუნება

დამოკიდებულება ან ქცევა, რომელიც სხვებს ბოროტების ჩადენისაკენ უბიძგებს. ეს მძიმე დანაშაულია, თუკი თავისი ქმედებით ან უმოქმედობით მისი გამომწვევი განზრახ წააქეზებს სხვა ადამიანებს სერიოზული შეცდომის ჩადენისაკენ. ეს ქმედება განსაკუთრებულ სიმძიმეს იძენს მისი ჩამდენის ძალმოსილების ან ქმედების მსხვერპლის სისუსტის მიზეზით. ქრისტემ ამასთან დაკავშირებით ამგვარი კრულვა წარმოთქვა: „ვინც ერთს ამ მცირეთაგანს, რომელსაც ჩემი სწამს, აცდუნებს, მისთვის აჯობებდა წისქვილის ქვა დაეკიდათ კისერზე და ზღვის უფსკრულში ჩაეძირათ“ (მათ. 18:6). ცდუნება მძიმეა, თუკი მისი გამომწვევი პირის მოვალეობა აღზრდა და სწავლებაა. ის შეიძლება გამოიწვიოს კანონმა ან ისტიტუციამ, მოდამ ან საზოგადოებრივმა აზრმა (შდრ. CCC, 2284-2287).