იო

1. ბაქრაძე იოსებ (სოსიკო) ზოსიმეს ძე ( 1850-1904 ) - მგოსანი, მთარგმნელი, საზოგადო მოღვაწე.
    

   გრიშაშვილი ი. ფსევდონიმების ლექსიკონი. – თბ., 1987. – გვ. 38 ( „ივერიაში 1889 წელს ბევრი ლექსია იო - ს ხელმოწერით - იოსებ ბაქრაძეა. ი. გრ. “ ).
   

   პოეტ - აკადემიკოს ი. გრიშაშვილის ბიბლიოთეკა - მუზეუმის კატალოგი. ტ. 1. – თბ., 1977. – გვ. 383.
   

   ქართული გაზეთების ანალიტიკური ბიბლიოგრაფია. ტ. 3. ნაკვ. 1. – თბ., 1963. – გვ. 451.
   

   ქართული გაზეთების ანალიტიკური ბიბლიოგრაფია. ტ. 6. ნაკვ. 1. – თბ., 1969. – გვ. 639.
   

   ქართული ჟურნალებისა და კრებულების ანალიტიკური ბიბლიოგრაფია. ნაკვ. 2. – თბ., 1941. – გვ. 392.
   

2. კოხრეიძე, იოსებ ივანეს ძე ( ? – 1829 წ. შემდგ.) – „ივერიის კორესპონდენტი“.
    

   • ილია ჭავჭავაძის პერსონალური ენციკლოპედია: ( 1837-1907 ) : სიტყვანი. - თბ., 2010. - გვ. 341.
   

   • ( „ ივერიაში ” )[ზეინაბ ლომჯარიას ცნობა ] .
   

3. მარი, ნიკოლოზ (ნიკო) იაკობის ძე ( 1865 – 1934 სანკტ-პეტერბურგი ) - ენათმეცნიერი, ფილოლოგი, აღმოსავლეთმცოდნე, არქეოლოგი, კულტურის ისტორიკოსი. რუსეთის აკადემიის ნამდვილი წევრი (1912).
    

   გრიშაშვილი ი. ფსევდონიმების ლექსიკონი. – თბ., 1987. – გვ. 8, 38 ( იხ. „ ი. ბაქრაძე და იო “, მნათობი, 1956, N 1, მნათობი, 1969, N 5, გვ. 122; ი. გ., ტ. 4, 1985, გვ. 367 ).
   

   ელენე დარიანი [პაოლო იაშვილი]. ლექსები / შეადგინა და გამოკვლევა დაურთო ზეინაბ ლომჯარიამ. – თბ., 2000. – გვ. 85.