ნოღა

(ქც 4: 751,17). იხსენიება შემდეგ წერილობით წყაროებში: ვახუშტი ბაგრატიონის „აღწერა სამეფოსა საქართველოსა“ (ქც 4:751,17; 889,24), XVII ს-ის ისტორიული საბუთები (ქრონიკები 1897: 478; ისტ. დოკ. 1958: 32; ქართ. სამართ. ძეგ. 1970: 509), ლიხთ-იმერთის 1737 წლის რუკა (ბურჯანაძე 1957: 194), იოჰან გიულდენშტედტის „მოგზაურობა საქართველოში“ (გიულდენშტედტი 1962: 137, 297).

ვახუშტი ბაგრატიონი ნოღას შესახებ გადმოგვცემს: „ამაღლების ხევს ზეით მოერთვის რიონს ნოღის ხევი, მომდინარე ფერსათის მთიდამ სამხრით“ (ქც 4: 751,17).

მდებარეობს სამტრედიის მუნიც-ში, სამტრედიიდან 15 კმ-ის დაშორებით, მდ. ხევისწყლის ხეობაში.

სოფ. ნოღა არქეოლოგიურად შეუსწავლელია.

1925 წ. სოფ. ნოღაში შემთხვევით აღმოჩნდა ძვ. წ. XIII-XII სს-ით დათარიღებული ბრინჯაოს 3 სეგმენტური იარაღი (ქორიძე 1965: 89; 94). ნივთები ინახება ნ. ბერძენიშვილის სახ. ქუთაისის სახელმწიფო ისტორიულ მუზეუმში.
სოფ. ნოღაში დგას შუა საუკუნეების ციხე, რომლის მხოლოდ ნანგრევებიღაა შემორჩენილი.