(ქც 4: 199,15). იხსენიება შემდეგ წერილობით წყაროებში: ვახუშტი ბაგრატიონის „აღწერა სამეფოსა საქართველოსა“ (ქც 4: 199,15), ჟამთააღმწერელის თხზულება (ქც 2: 166,11; 167,12). ჟამთააღმწერელთან მოიხსენიება ბაგავანის ფორმით (ქც 2: 166,11). სავარაუდოდ, ლოკალიზდება ისტორიული შირვანის (დღევანდელი დასავლეთ აზერბაიჯანის) ტერიტორიაზე.
მეფე ლაშა-გიორგი (1207-1222) ბაგავში ჩავიდა თავისი დის, რუსუდანის შირვანშაჰზე მისათხოვებლად და იქვე გარდაიცვალა (ქც 2: 167,12).
- ბიბლიოგრაფია: ქც 2: 166,11; 167,12; ქც 4: 199,15.
Source: „ქართლის ცხოვრების ტოპოარქეოლოგიური ლექსიკონი“, გ. გამყრელიძე, დ. მინდორაშვილი, ზ. ბრაგვაძე, მ. კვაჭაძე და სხვ. (740გვ.), რედ. და პროექტის ხელმძღვ. გელა გამყრელიძე. საქ. ეროვნ. მუზეუმი, არქეოლ. ცენტრი. – I-ლი გამოცემა. – თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2013. – 739 გვ.