ჯაჭვი

(ქც 4: 66,22; 150,16). იხსენიება შემდეგ წერილობით წყაროებში: ლეონტი მროველის „ცხოვრება მეფეთა“ (ქც 1: 52,12), ვახუშტი ბაგრატიონის „აღწერა სამეფოსა საქართველოსა“ (ქც 4: 66,22; 150,16), ჯუანშერის „ცხოვრება ვახტანგ გორგასალისა“ (ქც 1: 181,22), დავით აღმაშენებლის ისტორიკოსი (ქც 2: 317,5), XIV-XVIII სს-ის ისტორიული საბუთები (ქრონიკები 1897: 197, 244, 375; ქართ. სამართ. ძეგ. 1966: 200, 363; 1970: 180, 190, 817; მასალები საქ. ისტ. გეოგ. 1964: 280), პაპუნა ორბელიანის „ამბავნი ქართლისანი“ (ორბელიანი 1981: 77), იოანე ბაგრატიონის „ქართლ-კახეთის აღწერა“ (ბაგრატიონი 1986: 64).

მდებარეობს მცხეთის მუნიც-ში, სოფ. წიწამურის მახლობლად, მდ. არაგვის მარცხენა მხარეს (გვასალია 1975: 61).

წყაროში იხსენიება ახ. წ. I ს-ის ამბებთან დაკავშირებით (ქც 1: 52,12). V ს-ის მეორე ნახევარში ვახტანგ გორგასალი (457-502) იდგა ჯაჭვს (ქც 1: 181,22). 1068 წ. თურქ-სელჩუკთა სულთანი ალფ-არსლანი (1063-1072) მეორედ შემოესია საქართველოს და ჯაჭვში დაბანაკდა (ქც 4: 150,16). XIV ს-ში ჯაჭვი შედიოდა სვეტიცხოვლის მფლობელობაში (ქართ. სამართ. ძეგ. 1966: 200, 363; 1970: 180, 190, 817).

ჯაჭვი არქეოლოგიურად შეუსწავლელია.