ნუა

(ქც 4: 381,18). იხსენიება შემდეგ წერილობით წყაროებში: ვახუშტი ბაგრატიონის „აღწერა სამეფოსა საქართველოსა“ (ქც 4: 381,18), XIV-XV სს-ის ისტორიული საბუთები (ქართ. სამართ. ძეგ. 1970: 177, 191), იოანე ბაგრატიონის „ქართლ-კახეთის აღწერა“ (ბაგრატიონი 1986: 45), გურჯისტანის ვილაიეთის დიდი დავთარი (გურჯისტანის ვილაიეთის ... 1941: 328).

ვახუშტი ბაგრატიონი ნუას შესახებ გადმოგვცემს: ეშმაკთ-უბნის ხევს „ზეით, ნუას, მოერთვის შავწყალი. ნუას ზეით, ჭალის პირისპირ, სამხრიდამ, ერთვის მტკუარს დღვაშის-ხევი“ (ქც 4: 381,18,19).

მდებარეობს დაბა ბორჯომის ტერიტორიაზე, დაბის ერთ-ერთი უბნის, ფაფის მახლობლად, მდ. შავწყალის მტკვართან შეერთების ადგილას (გურჯისტანის ვილაიეთის ... 1958: 477; მაკალათია 1957: 50).

XIV-XV სს-ის ქართლ-კახეთის კათოლიკოსი სოფ. ნუაში მამულებს ფლობდა. აქ გადიოდა სამხრეთ საქართველოდან შიდა ქართლში მიმავალი გზა (ბერძენიშვილი 1985: 22, 23; მაკალათია 1957: 6; ხუჯაძე 1969: 5-7, 14-16).