უწესობა-ჲ

1. Gk. ἀταξία ἡ
   უწესრიგობა
    

   უმკობილებაჲ და უწესოებაჲ საღმრთოთა შჯულთაჲ და საზღვართა გარდასლვა არს (არეოპ., ეპ., ეფრ., 8.1); აღვადგენდით თავთა ჩუენთა შორის უღმრთოსა და უსამართლოსა უწესოებასა და შფოთსა და უმკობელობასა? (არეოპ., ეპ., ეფრ., 8.3); ზეშთა ყოველთა მყოფი არცა უარსება არს, ... არცა საგრძნობილ არს, არცა უწესოება აქუს და შფოთი ნივთიერთა ვნებათაგანითა შფოთებითა (არეოპ., საიდ., ეფრ., 4); უფროჲსღა დაადგინებს კეთილსა ზედა და დაკლებულსა მას კეთილსა აღმოაგებს და განავსებს და შეამკობს უწესოებასა მისსა და უმკობლობასა (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 8.9); – ἄτακτος – რამეთუ არა უტევებს შთავრდომად არა არსებასა ჭეშმარიტებით არსთა მათ და რამეთუ დაღაცათუ რასმე შესცთენ ბრალსა და უწესოებასა (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 8.9);

2. Gk. ἄτοπος
   უადგილობა, უაზრობა, გაიგონრობა
    

   უკუეთუ თანაარს არს მამისა ქრისტე ერთითა მით შეზავებულითა ბუნებითა, მამაჲცა სადმე შეზავებულ იყოს და თანაარს ჴორცთა, რომლისა-ესე მხოლოდ მოგონებაჲცა უწესოება არს და აღსავსე ყოვლითავე გმობითა (სტით., სომხ. წვალ., არს., IV,1); გუნებავს ამიერითგან ჩუენ მიერ ქმნილისა ცთომილებისა მხილებაჲ და უწესოებასა მის საქმისასა უწყებაჲ (სტით., სომხ. წვალ., არს., IV,1); მამაჲცა სადმე შეზავებულ იყოს და თანაარს ჴორცთა, რომლისა-ესე მხოლოდ მოგონებაჲცა უწესოება არს და აღსავსე ყოვლითავე გმობითა (სტით., სომხ. წვალ., არს., I,5); – ἀτοπία ἡ – რაოდენსა უწესოებასა დაუპყრიან საქმენი კაცთაგანი (გრ. ნეოკეს., ეკლ., ეფრ., A 292, 321v)

   Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.