მიტოვება
- დატევებისა სახენი არიან ორნი: რამეთუ არს დატევებაჲ განგებულებითი და განმწურთელობითი და არს დატევებაჲ სრულიად განწირულებითი (დამასკ., გარდ., 143, არს.); გულისჴმა-ყო ცნობად ქრისტეანობისა და დაუტევა შეცთომილი იგი მამათა სამსახურებელი (ნოს., ნეოკეს. ცხ., ეფრ., S 384, 340r); ერთმან მან სიბერითა მით კეთილითა დაუტევა ცხორებისა ამის ყოფაჲ მრავალთა მათ ზედა ღუაწლთა მისთა და შრომათა (ნაზ., ჰომ., ეპ. კლიდ. 27, ტბელ.); და ისწავა რაჲ მისიცა მოსწრაფებაჲ, თანაზიარ სურვილისა თჳსისა დაუტევა ყოველივე გარეშისა სიბრძნისა მოსწრაფებაჲ (ნოს., ნეოკეს. ცხ., ეფრ., S 384, 342r); [მსაჯულს] უღირდა წარწერაჲ მაშინ ქმნილისაჲ და შენანებით დატევებაჲ პირველისა ცხორებისა და საცთურისაჲ (სვიმ. მეტ., ბარბ. წამ., ანონ., H 1347, 136r)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.
to main page 
top of page