ხა ხდ ხე ხი ხლ ხრ ხუ
ხან ხარ ხატ

ხატოვნებითი

Gk. χαρακτηριστικός
გამომხატველობითი
 
აქუს თავსა შორის თჳსსა საღმრთოჲ იგი ძეობაჲ და ხატოვნებითი თჳთებისა განყოფილებაჲ (დამასკ., გარდ., ეფრ., 164); ესე იქმნებიან თითოეულისა ერთობად შემოკრებულთაგანისა ხატოვნებითად განყოფილებად (დამასკ., დიალ., ეფრ. 53,1);
ხატოვნებითი თვითება – χαρακτηριστικὸν ἰδίωμα τό – პიროვნული თვისება – ვიეთნიმე გუამყოფად იტყჳან შემოკრებასა თჳთებისმოქმედთა ხატოვნებითთა თჳთებათასა, რომელ აწ წარვთქუენით. ხოლო ბუნებითნი თჳთებანი სწორებით იპოებიან ყოვლისა ნათესავისა შორის (ანასტ. სინ., არს., II, 272-273);
ხატოვნებითი სახე – εἰκονικὸν ὄνομα τό – ხატოვნებითთა და იგაობითთა (παραβολικῶν) სახეთა მიერ საცნაურქმნილთა გამოუთქუმელთა და დაფარულთა საიდუმლოთა მიმართ თანაშუჱბულ ყოფად (ეკლსტ., გელ., 296. II)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9