გამოჩენა, წარმოჩენა
- ყოველნივე შემდგომითი-შემდგომად არა-თუ ბედით რაჲმე და თავით თჳსით და უწესოდ წარმოიჩინნეს, არამედ ვითარცა-იგი საჭიროჲ წესი ბუნებისაჲ ეძიებდა (ნოს., პასუხ. ექუს., გ. ათ., II, 8); – ἀναδείκνυμαι – გამოჩენა, გამოცხადება – განზრახვისა თანა საქმე შეერთებულად და განუშორებელად წარმოიჩინა (ნოს., პასუხ. ექუს., გ. ათ., II, 1); – ἀνάδειξις ἡ (δεικνυμι) – გაჩენა, გამოჩენა – განზოგებულად და თჳს-თჳსად არსთა შორის წარმოჩინებაჲ მათი წესითა რაჲთმე განჩინებულსა შინა სიგრძესა ჟამისასა სრულ-იქმნა (ნოს., პასუხ. ექუს., გ. ათ., VIII, 13); – διασημάινω – წარმოჩენა, გამოცხადება – [პავლემ] წერილთა ჴმითა წარმოაჩინა სიტყუაჲ თჳსი (ნოს., პასუხ. ექუს., გ. ათ., VIII, 18)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.
to main page 
top of page