ერთი ჰიპოსტასის, ერთი გვამოვნების მქონე
- [რომელნი] განუკუეთელ არიან, ესე იგი არს, ერთ-გუამ (დამასკ., დიალ., 2,19); – ἕν ἥπαρχος ὁ – იპოვის ერთი ძელი სამ-წყრთაჲ გინა ოთხ-წყრთაჲ ანუ ქვაჲ ანუ სხუაჲ რაჲმე ეგევითარი და ერთგუამად განიზომებოდის (დამასკ., დიალ., 36,4, ეფრ.); რამეთუ მიხუმულ იქმნნეს და შეერთებულ სიტყჳსაგან ღმრთისა და მარადის ერთგუამ არნ მის თანა და შეუცვალებელად აქუნდა და აქუს ერთგუამობაჲ იგი (დამასკ., დიალ., 30,3, ეფრ.); – ἐνυπόστατον τό – საკუთრად ერთგუამ არს ანუ იგი, რომელი თავით თჳსით ვერ შეკრბებოდის, არამედ სხუათა გუამთა შინა იხილვებოდის... ანუ იგი, რომელსა სხუათა თანა, არსებითა განყოფილთა, ყოვლად მიეღოს შობაჲ ვიეთობისაჲ და მიერ ერთსა აღასრულებდეს შეზავებულსა გუამოვნებასა (დამასკ., დიალ., 30,1)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.
to main page 
top of page