კა კე კი კმ კნ კო კრ კუ კჳ
კუა კუე კუმ კურ

კურნება-ჲ

Gk. ἴασις ἡ
 
მოშიშთა ჩემთა აღმოუბრწყინდეს მზე სიმართლისაჲ და კურნებაჲ ქუჱშე ფრთეთა მისთა (თტე., რიცხ. 36, გელ., A 1108, 68v); საღმრთოჲ ბუნებაჲ შეეერთა ბუნებასა ვნებულსა, რაჲთა მომზავებელ იყოს იგი კურნებათა ჩუენთა (ლეონ., ეპ. 3, არს., S 1463, 218r); – ἰατρεία ἡ – და [უფალი] ყოველსა ღონესა აღსძრავს კურნებისათჳს სულთა მათთაჲსა [იუდეველთაჲსა] (თტე., II სჯ. 35, გელ., A 1108, 134r); – ἰαματικός – შევიტკბობ, ამბორს-უყოფ და თაყუანის-ვსცემ წმიდათა მოწამეთა და ყოველთა წმიდათა ნაწილსა, ვითარცა სიწმიდისა და კურნებისა მადლთა ღმრთისაგან მიმღებელსა (თტე., მრწ. 17, თეოფ., Jer. 23, 341v)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9