ლექსი (სოფლური) – სასაუბრო მეტყველება
- ლექსსა სოფლურსა პატივ-სცემს (თეოფ. ბულ., მარკ., ჭიმჭ., S 404,87II); – ἡ ἰδιωτικὴ λέξις – არღარა ლიტონთა ლექსთათჳს განიყოფვოდინ ურთიერთას (მქს., პიროს., გელ., 21,36); აწ უკუე იგი მოიქცევის, რომელსა არცა ჰმატდენ ლექსნი, არცა აკლდენ, რამეთუ რაჟამს ჰმატდენ ლექსნი, აკლს საქმეთა (დამასკ., დიალ., 16,10, არს.); ეწოდების სახესა ამას პერიფრასის, რაჟამს ვინმე ორნი რაიმე ერთისა მიერ გარეშეიცვნეს ლექსისა (დამასკ., გარდ., 210, არს.); დაუტევებს მამასა თჳსსა, რომელ არს გონებაჲ მაღალი და დედასა თჳსსა, განშვენებულსა ვიტყჳ ლექსსა (თეოფ. ბულ., მარკ., ჭიმჭ., S 404,87II)
Synonym: ლიტონი
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.