- ლოცვაჲ არს თხოაჲ კეთილთაჲ ღმრთისაგან, ხოლო აღთქუმაჲ – ქადაგებაჲ აღსრულებასა რაჲსამე (ეკლსტ., გელ., 138. II); ლოცვაჲ არს აღსლვაჲ გონებისაჲ ღმრთისა მიმართ, ანუ თხოვაჲ ჯეროანთაჲ ღმრთისაგან (დამასკ., გარდ., 216, არს.); ყოვლად ყოვლითურთ მარგებელ არიან ამასცა ცხორებასა ლოცვანი წმიდათანი (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 7.III.6); – εὐχή ἡ – უფროჲს და უპირატეს ღმრთის-მეტყუელებად დაწყებისასა ლოცვად დაწყებაჲ სათანადო არს (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 3.1); ვხადოთ მას ლოცვითა ყოვლად უბიწოჲთა და შეუმრღუეველობითა გონებისაჲთა და განმზადებითა თავისაჲთა მარჯუე-ყოფად შეერთებისა მიმართ ღმრთისა (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 3.1); უკუნ-სცენ მაღალსა ლოცვანი შენნი (თტე., მიქ. 6.8, გელ., K 1, 406r); ხოლო ჩუენ თავთა ჩუენთა ლოცვით აღვიყვანებთ უმაღლესთა მიმართ აღხილვათა საღმრთოჲსა სახიერებისა შარავანდედთაჲსა (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 3.1); ხოლო ჩუენ გუჱყავნ წმიდათა წინაჲსწარმეტყუელთა და მოციქულთა ლოცვათა მიერ (თტე., ამოს. 9.15, S 417, 115v); აწ უკუე მღდელთ-მთავარმან სრულ-ყოს რაჲ წმიდაჲ ლოცვაჲ წმიდასა საკურთხეველსა ზედა, მიერ უწყებს კუმევად და ყოველსავე მას მოჰვლის სამღდელოჲსა მწყობრისა მომრგულებულობასა (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 3.II); რომელთა ზედა წარიტყჳს წმიდაჲ მღდელთ-მთავარი ლოცვასა სამღდელოსა და წმიდასა მშჳდობასა ყოველთა მისცემს (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 3.II); სრულ ჰყოფს მღდელთ-მთავარი ღმრთისა მიმართ სამადლობელსა ლოცვასა (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 7.II)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.
to main page 
top of page