- მაცხოვნებელობისათჳს (αποσώζουσα) და დამცველობისა თჳსსა თითოეულისა არსებასა და წესსა წმიდად და შეურევნელად სხუათაგან, რომლითა განწმედილ მიზეზ არს ყოველთა შორისსა მას თჳსსა თითოეულისა მოქმედებასა (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 8.9); – σωστικόν τό – მოქმედებითობაჲ... მაცხოვნებელობაჲ ... ყოველნი რაოდენნი ჰქონან მამასა, ძისანი არიან (დამასკ., ორთა ნებ., არს., S1463, 131r); – სიცოცხლის მიმცემელობა, მაცოცხლებელობა – ζωοποιός – მიმდრეკელობითი აქუს მათ [საღმრთოთა სულთა] ბუნებაჲ ... და მაცხოვნებლობაჲ მათდამი, რომელთა ზედშემოსრულად ჰქონდის ცხორებაჲ (პრ., კავშ., პეტრ., 201; 120.25-27)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.