მევნე-ჲ

1. Gk. πάσχω
   განმცდელი
    

   მევნენი მებრ არსებით იქცნენ, ხოლო ნივთებრივ ჰქონდის აღგებულებაჲ თჳსი (პრ., კავშ., პეტრ., 208; 124; 26-27)

2. Gk. παθητικός
    

   იტყჳან უკუჱ სტოელნი, ვითარმედ ასოთანი რომელნიმე არიან მოქმედ, რომელნიმე – მევნე (ნემეს., პეტრ., 68, 23-24)

   Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.