მოაზროვნე, მოფიქრალი, შემმეცნებელი
- წმიდაჲ გონებაჲ მისი ბუნებითთაცა მოქმედებათა თჳსთა მოქმედებს მგონებელი და მეცნიერი (γινώσκων), ვითარმედ ღმრთისა გონება არს და ვითარმედ თაყუანის-იცემების ყოვლისა აგებულისა მიერ (დამასკ., გარდ., 209, არს.); – λογιζόμενος – რაჲსა სხჳსათჳს აქუს სიტყჳერებაჲ, უკუეთუ არა თჳთმფლობელობით მგონებელ არს (დამასკ., გარდ., 207, არს.);
- მგონებელობით (ძალი) – λογιστικός – ყოველსა გუამსა კაცთაჲსა აქუს ყოფაჲცა და არამყოფობისაგან მყოფობად მოყვანებულობაჲ შემოქმედისა მიერ, ესე იგი არს აგებულობაჲ, მერმეცა ცხოვლობითი და მოქმედობითი ძალი და მგრძნობელობითი და გონიერი და მგონებელობითი [ძალი] (დამასკ., ორთა ნებ., არს., S 1463 129v)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.
to main page 
top of page