ჟა
ჟამ

ჟამის-წირვა-ჲ

Gk. λειτουργία ἡ
ლიტურგია
 
და მაშინვე დაუსხნეს კანონნი ეკლესიასა მორწმუნეთასა ოთხმეოცდახუთნი კლიმენტოსის მიერ, ლოცვანი წმიდისა ჟამისწირვისანი, ნათლისღებისანი, ჴელთდასხმათანი, მიჰრონისანი და სხჳსა ყოვლისავე საეკლესიოჲსა მოცემისათჳს განაწესეს (სტით., სომხ. წვალ., არს., II,17); σύναξις ἡ – ესე არიან საიდუმლონი წმიდისა ჟამისწირვისანი და ესრეთ კეთილ-საცნაურნი ხედვანი (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 4.I); ამათვე ჟამისწირვისა სახეთაებრ უსრულთა დასნი განიტევებიან (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 4.II); და ეგრეთვე საღმრთოჲ ესე ჟამის-წირვისა კრებაჲ დაღაცათუ ერთისა და მარტივისა და შეერთებულისა დასაბამისა მქონებელ არს, გარნა ეგრეთცა სამღდელოდ თითო-ფერობად სახეთა კაცთ-მოყუარებით განმრავლდების (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 3.III.3)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9