სიკვდილი, დასასრული
- და რაჟამს აღსასრულად მიიწინენ აქაჲსა ამის ცხორებისა გზასა მას მათსა უხრწნელებისასა (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 7.I.2); - συντελεία ἡ - მანგლად გულისჴმა-ყავ სიტყუაჲ ღმრთისაჲ და მკად - ჟამი აღსასრულისაჲ (თეოფ. ბულ., მარკ., ჭიმჭ., S 404,34I); - τέλος τό - რამეთუ დასაბამითგან და ვიდრე აღსასრულამდე მბრძოლად მისსა განჩინებულ არს ვინ? (გრ. ნეოკ., ეკლ., ეფრ., A 292 , 323r);
- აღსასრულ-ი (ქრისტეს მიერი) - ἡ ἐν Χριστ ῷ τελείωσις - და სამსახუროჲსა მისგან ჴელოვნებისა განისწავლნენ ჭეშმარიტად ნეტარ ყოფასა ქრისტეს მიერისა აღსასრულისასა (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 7.III.3)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.
to main page 
top of page