- მხოლოდ მხოლოჲ ოდენ პირველი ყოვლითურთ უცნაურ, რამეთუ ზესთმეშთე არს ყოველსა ზიარებასა (პრ., კავშ., პეტრ., 123; 75.29); – πρωτίστη ἑνάς ἡ – ყოველი ნაწილებითი გონებაჲ ეზიარების ზესთ გონებითსა და პირველსა მხოლოსა ყოვლოობითისა მიერ გონებისა და თანდაწესებულისა თჳსისა ნაწილებითისა ერთისა (პრ., კავშ., პეტრ., 109; 67.20-21);
- მხოლო-ჲ (დასაბამებრივი// დასაბამობითი) – დასაბამებრივი მონადა – ἀρχικὴ μονάς ἡ – ყოველი მხოლოჲ დასაბამებრივი ორსახეთა წარმოაყენებს რიცხუთა: რომელთამე თჳთსრულთა გუამოვნებათასა, ხოლო რომელთამე ნაბრწყინთა ოდენ და სხუათა შორის გუამოვნებისა მომგებელთა (პრ., კავშ., პეტრ., 64; 42.7-9); მსგავსთა მიერ ვიდრე უმსგავსოთადმი, ... წარმოაყენებს ორობითსა რიცხუსა თითოეული დასაბამებრივთა მხოლოთაჲ (პრ., კავშ., პეტრ., 64; 42.23-25); თითოეულსა შორის სირასა უპირველესნი და თჳსდა მხოლოთადა შეყოფილნი შემძლებელ არიან ზიარებად დაზესთაებულსა მათდა უმახლობელესსა წესსა, ხოლო განშორებულნი დასაბამობითისა მხოლოჲსგან ვერ უძლებენ ახებად მათდა (პრ., კავშ., პეტრ., 181; 109.11-14)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.
to main page 
top of page