ჰენადა
- ვინაჲთგან მზიარებელი რაჲვე-და ნაწილებითი მყოფი არს, ხოლო ერთებრივ მხოლოჲ – ზესთ-არსი არს (პრ., კავშ., პეტრ., 136; 83.22-25; D.§135); თჳთებამან ღმერთთამან განჰკარგნა ერთებრნი მხოლონი და კეთილობაჲ ღმრთებრივთაჲ (პრ., კავშ., პეტრ., 134; 82.8-9; D.§133);
- მხოლონ-ი (ღმრთივნი) – θέοι οἱ‡ – ღვთიური ჰენადები – ყოველთადა უკუე წარმოდგომილან მხოლონი ღმრთივნი სწორად, არამედ არა ყოველნი სწორად წარმოდგომილ [არიან] ღმრთივთადმი (პრ., კავშ., პეტრ., 143, 87.4-5; D.§142);
- მხოლო-ჲ (უზიარებელი) – ἀμέθεκτος μόνας ἡ – უზიარებელნი მხოლონი ერთისადმი აღიყვანებიან, ამისთჳს, რომელ ყოველნი ერთსა ერაბამებიან (პრ., კავშ., პეტრ., 100; 62.9-10)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.