(სულიერი) საკვები, საზრდელი
- აღივსების საღმრთოჲთა საზრდელითა მრავლითა უკუე უპირატეს მოცემულითა მოფენითა (არეოპ., ზეც., ეფრ., 7.4); რომელთა საღმრთოჲ პავლე სიბრძნისა მიერ მოღებითა ნამდჳლვე მტკიცესა საზრდელსა მისცემს (არეოპ., ეპ., ეფრ., 9.4); რომლისა მიერ, ვითარცა სახლისაგან სიბრძნისა, ჰპოვებ შვიდსა მას გამორჩეულსა ბურჯსა და უშრეტსა საზრდელსა მისსა, ზუარაკად და პურად განყოფილსა (არეოპ., ეპ., ეფრ., 9.6); ყოვლად ბრძენი სამღდელოთა ჴელოვნებაჲ პირველად უკუე დამსახველითა და ცხოველს-მყოფელითა სიტყუათა შესაყვანებელითა საზრდელითა ზრდის კათაკუმეველთა (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 3.III.6)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.