სა სე სი სკ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სქ სწ სხ სჯ სჳ
საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საო საპ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჰ საჴ

სათნოება-ჲ

Gk. ἀρετή ἡ
 
შესწავებაჲ საჴმარ არს, ვითარმედ სათნოებაჲ უკუე ღმრთისა მიერ მოეცა ბუნებასა შინა (დამასკ., გარდ., არს., 144); სათნოებასა ვმოქმედებთ და სიმართლესა სრულვჰყოფთ (დამასკ., ორთა ნებ., არს., S1463, 132rv); [ქრისტემ] ყოველი სათნოებაჲ წარჰმართა და ყოველი სიმართლე (დამასკ., ორთა ნებ., არს., S1463, 134v); ხოლო ღმერთსა და საღმრთოსა სათნოებასა იგინი უკუე, ვითარცა გონებანი, სცნობენ შეტყუებისაებრ მათისა (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 1.2); ხოლო იქმნა პირველად დაწყებად სათნოებათა მოგებისა მისისა მოსწრაფებაჲ სიბრძნისა მიმართ (ნოს., ნეოკეს. ცხ., ეფრ., S 384, 340r); რამეთუ უკუეთუ არა არს ბოროტი, სათნოებაჲ და უკეთურებაჲ იგივე და ერთი იყვნენ და ყოველი ყოველსა და კერძოჲ ძალისაებრსა შორის (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 4.19); ანუ თუ არცაღა სათნოებისა მბრძოლ იყოს სიბოროტე (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 4.19); ფრიად უპირატეს სადმე თჳთ სულსა შინა კაცისასა ფრიად რაჲმე განყოფილ არიან სიბოროტენი სათნოებათაგან და სიტყჳერებისა მიმართ წინა-განწყობაჲ აქუს ვნებათა (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 4.19); ვინაჲმცა იყვნეს სათნოებანი, არა თუმცა კეთილის სახედ იქმნებოდეს იგინი (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 4.30); ანუ არა მაშინ უფროჲს მახლობელ არიანა ანგელოზებრთა სათნოებათა, რაჟამს რაოდენ ეძლოს, განაშორონ სურვილი იგი საღმრთოჲ ნივთიერთაგან ვნებულებათა (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 8.8)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9