აუცილებლობა
- ბრძენნი იგი წარმართთანი ყოფადთაგანისა ყოვლისა ანუ ღმერთსა იტყჳან მიზეზად, ანუ საჭიროსა ანუ იძულებასა (აშიაზე: დამთხუევა), ანუ ბუნებასა, ანუ ბედსა, ანუ თჳთყოფასა (დამასკ., გარდ., ეფრ., 136); თუ მიუდრეკელ, საჭირო არს უკუე, თუ არს რაჲვე სხჳსა მიერ მიდრეკადი მყოფთაჲ, იყოს-და მიუდრეკელ და საშუალ ამათსა თჳთმიმდრეკადი (პრ., კავშ., პეტრ., 14; 14.8-10); რომელსა არა ჰქონდის დასასრული, საჭირვო არს, რაჲთა არცა დასაბამი ოდესმე ჰქონდის (პრ., კავშ., პეტრ., 206; 124.3-4); – ἀναγκαῖον τό – საჭირო უკუჱ, რომელი შეუძლებელ იყოს დაყენებად, რომლისა წინააღმდგომიცა [შეუძლებელ] ვიდრემე არს; ხოლო მომჴდომი არს, რომელი შემძლებელ იყოს დაყენებად (ნემეს., პეტრ., 140; 4-7); საჭირო ვიდრემე უკუე არს მარადის იგივეობის მქონებელი და საჭიროობით მყოფი (ამონ., ტარიჭ., 24,36)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.