მხედველობა
- კეთილ არს სახედველი თუალთაჲ, უფროჲს მავალისა სამშჳნველითა (ეკლსტ., გელ., 173. II); – νοερὰ ὄψις ἡ – (საცნაური) გონების თვალი – სახიერების სახეობით მარადის საცნაურთა მათ სახედველთა ზედა განფენილ არს საღმრთოჲ ნათელი (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 2.III.3)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.