სისქე, მასა
- რომელსა შესმენას ქუეშე იყოს ყოველი სახე არსებისაჲ მისსა მიმართვე ნაწილნი და კერძონი მისნი აღიყვანებიან – სიმძიმედ და სისუბუქედ, რომელი-ესე სიმძიმეთა შინა იხილვების, ვითარ-იგი აღიწონებოდის სასწორითა – და სასწორი იგი რაოდენობასა ქუეშე არს (დამასკ., დიალ., ეფრ. 38,17) შდრ. // ...მძიმე და სუბუქი – სიზრქესა შინა იხილვებიან (არს.); ვიტყჳთ უკუე, ვითარმედ ყოველთა მიზეზი და ზეშთა ყოველთა მყოფი არცა უარსება არს, არცა უცხოვლო, არცა უსიტყო, არცა უგონებო, არცა ჴორც არს, არცა სახე, არცა ხატ, არცა რომელობაჲ ანუ რაოდენობაჲ ანუ სიმძიმე აქუს (არეოპ., საიდ., ეფრ., 4); – βάρος τό – სიმძიმე, მასა – დგას ცაჲ ვითარცა კამარაჲ, სიტყჳსაებრ წინაწარმეტყუელისა, და ქუეყანაჲ, მიუთხრობელი სივრცითა და სიმძიმითა, თჳთ თავსავე ზედა თჳსსა დაფუძნებულსა (ბას., ექუს., უძვ., ანონ., 53, 27-29); ყოველნი სიმძიმენი თჳთაღძრვით მიიმართებენ კენტროჲსა მიმართ (ამონ., ტარიჭ., 10,12)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.
to main page 
top of page