სისხლ-ი

1. Gk. αἶμα τό
   დოგმატ. მაცხორის სისხლი
    

   მრწამს, ვითარმედ არს ჭეშმარიტად ჴორცი და სისხლი ჩუენთჳს განჴორციელებულისა სიტყჳსა ღმრთისაჲ (მაქს., მრწ., ეფთ., 12, Q 34, 35v) // (მიქ., მრწ., ეფთ., 12, Jer. 151, 86r) // (თტე., მრწ., თეოფ., 12, Jer. 23, 341v); სისხლი მოგუცა ჩუენ, საიდუმლოჲ (გაბალ., ექუს., ანონ., 180); ჴორცთა და სისხლთაგან ჰგონებდა გამოცხადებად, ვითარცა იტყჳს წმიდაჲ მოციქული (ნოს., ნეოკეს. ცხ., ეფრ., S 384, 343r); არამედ პატიოსნითა სისხლითა მომსყიდელთა მაცხოვარებისათა (თტე., ისუ. 2, გელ., A 1108, 151r); განწმედაჲ სულისაჲ საპკურებელისა მიერ იქმნების, რომელ არს სისხლი ქრისტესი (ლეონ., ეპ., არს., 5, S 1463, 219r); სისხლი იესუჲსი, ძისა ღმრთისაჲ, განგწმედს თქუენ ყოვლისაგან ცოდვისა (ლეონ., ეპ., არს., 5, S 1463, 219r); ესე არს მომავალი წყლითა და სისხლითა იესუ ქრისტე (ლეონ., ეპ., არს., 5, S 1463, 219r);

2. ძვ. აღთქმის მსხვერპლი
    

   დაჰკლვიდეს უკუჱ მღდელი, ხოლო სისხლსა მიწასა ზედა დასთხევდენ (თტე., II სჯ. 9, გელ., A 1108, 109r); ხოლო წმიდათა პირმშოთაჲ სისხლისა ვიდრემე დათხევაჲ ბრძანა ხარისხსა თანა საკურთხეველისასა (თტე., რიცხ. 34, გელ., A 1108, 63v); თქუა უკუჱ თჳთ შჯულისმდებელმანცა, ვითარმედ: სისხლი მისი სული მისი არს (თტე., II სჯ. 11, გელ., A 1108, 109v); რამეთუ უკუეთუ პირუტყუთა სისხლისა ჭამაჲ სულისაჲ არს ჭამაჲ (თტე., II სჯ. 11, გელ., A 1108, 109v)

   Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.