სჯა-ჲ

1. Gk. δίκη ἡ
   გამოძიება, განსჯა, დასჯა
    

   „სჯად“ უკუჱ უწოდს მართალსა ღმრთისა ბჭობასა, ხოლო „ცეცხლად“ – მბრძოლთა (თტე., ამოს., გელ., 7.4, S 417, 111v); – ἐπίκρισις ἡ – [წინააღრჩევაჲ] ზრახვით-გულებაჲ არს და განზრახვაჲ საბჭოსა შორის სჯისასა (ნემეს., პეტრ., 136, 21-22); – κρίσις ἡ – და უსულოთა მთათა უბრძანებს სჯასა (თტე., მიქ., გელ., 5.13-15, K 1, 404v); ხოლო ეგრეცა მოველი მართალსა სჯასა საძნოდ მბრძოლთა ჩემთა (თტე., მიქ., გელ., 7.9, K 1, 408r);

2. განსჯა
    

   ხოლო მიმოგონებითისა არიან ტომობითნი უკუჱ: სჯაჲ და თანდართვაჲ (ნემეს., პეტრ., 88, 22-23)

   Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.