იტრანკება

1. რაიმე გრძელი საგანი, შუა ნაწილით რაიმეზე დაყრდნობილი: ცალი მხარე ძლევს, იხრება. ურემი: ბოლოვდება.
    

   „ე ფიცარი ასრე რო დადე, ხო ხედამ იტრანკება“.

2. fig.
   ადამიანი: კვდება (გამოხატავს უარყოფით დამოკიდებულებას). გადაიტრანკა – მოკვდა.
    

   „თქვენი ასლანა ისე იტრანკება ვინც გინდა მოიყვანოთ და თავზე დააყენოთ, ვეღარ უშველის“.

3. fig.
   უფრო ხშირად ხმარობენ მთვრალ კაცზე, რო ქანაობს – იტრანკებაო იტყვიან.
   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.