ლეში

1. სხეული, ხორცი: მხეცთა, აგრეთვე ისეთი ცხოველების, რომელთა ხორციც არ იჭმევა (ვირი, ცხენი, ძაღლი) ან უდანო საქონლისა (ცხვარი, ძროხა) მძორი.
    

   „ე ძაღლის ლეში ღელეში ვეღარ გადააგდე, ბიჭო?!“

2. fig.
   ადამიანი უქნარა.
    

   „ეგ ლეში სანამდე’ნა შევინახო?!“

   „ლეში კაცია, ნურც საქმეს მოკითხამ და ნურც ყოფას“.

   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.