მაჯლაჯუნა

1. ესე სენია, ძილსა შინა წაეკიდების სისხლისა უძრაობისა მიერ და ესრეთ ჰგონებს, ვითარმედ დააწვა ვინმე, ანუ ერკინა ვინმე და განიფრთხობს. (საბა)
    

   „წუხველი ძილში მაჯლაჯუნა დამაწვა, ისრე დამტანჯა, რო დღეს ძალა სულ აღარა მაქ“.

2. დაბალი, უშნო, უსიფათო ადამიანი.
    

   „ერთი ვერ უყურამ ამ მაჯლაჯუნას, იესეც რო მე მედარება?!“

   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.