„რძის მოზიარენი დიაცნი.“ (საბა), ვისაც არც თუ დიდი რაოდენობის წველა ჰქონდა (ძროხის ან ცხვრის), არჩევდა მეზობლებს შეამხანაგებოდა (2 და ზოგჯერ 4 ოჯახამდეც შეამხანაგდებოდნენ), ორ კვირამდე თუ მეტ ხანსაც ჯერ ერთს უზიდავდნენ რძეს, შემდეგ-მეორეს-მესამეს... მე რე კი ისევ პირველს და ასე შემდეგ.
Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.