უმთავრესად ცხვირისა, ცხენისაგან და ვირისაგან პირწმინდად ბალახის მოძოვნა, საკვების შეჭმა, მოჭმა. ზამთარში თოვლზე მოშლილი თივა.
- „ზედატყის ადგილები ცხენობამ ისრე მოხოხნა, რო კალო გეგონება“.
- „ცხვარმა მოხოხნა, რაღაზე აჩერამ, შერეკე საცხვარეში, არ გაცივდეს!“
Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.