პირღია, პირაღია

1. ჭურჭელი: თავახდილი.
    

   „ყველის ქოთანი პირღია დანრჩენოდა და თაგვი ჩავარდნილიყო შიგ“.

   „ორმო პირღია არ დაგრჩეს, კატები ჩავლენ შიგ“.

2. fig.
   ადამიანი: დოყლაპია, უხეირო, ყველაფერს რომ იტყვის, არ დაფარავს.
    

   „ეგ ისეთი პირღია კაცია, რო რაც გინდა დაეკარქოს, ვერ გაიგემს“.

   „პირაღია კაცია, ენაზე არაფერი დადგება“.

   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.