რეტიანი

1. რეტით დაავადებული.
    

   „რეტიანი ცხვარი მყამდა და დავკალი“.

2. fig.
   ადამიანი გაჯავრებისას წონასწორობას კარგავს, რისხდება.
    

   „მაგას რა’ნა უთხრა, რეტიანია, მაშინათვე პიჭკასავით აინთება“.

   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.