ფენთხვა, ფერთხვა

1. დაფენთხვა, დაბერტყვა.
2. დარტყმა.
    

   „ერთი ისეთი ფერთხა, რო აყოფინა“.

   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.