ღურღუტი

1. ადამიანი: ჩუმ-ჩუმა, ქვეშ-ქვეშა, ეშმაკი, გულჩახვეული.
    

   „მაგას ვერაფერ გაუგემ, ძიენ ღურღუტი კაცია“.

2. მოქმედება: ჩუმად, თავისთვის საქმობა.
    

   „რა ვიცი რას აკეთამს თავისთვისნ ღურღუტემს“.

   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.