შეკვრა

1. მინდვრის: გაზაფხულზე ჭალების (სათიბების) და ნათესების შემოსაზღვრა, სადაც საძოვებლად საქონლის გაშვება იკრძალება, დაყურაღება.
    

   „თელი მინდორი შეკრულია, ამ მხარეს სადღა გინდა, რო საქონელი აძვიო“.

2. პირის: ლაპარაკის აღკვეთა (პირის შეკვრა), შელოცვა – ნადირის, რომ პირუტყვი არ შეჭამოს (მგლი პირი შეკვრა).
   See also: პირის შეკვრა, მგლი პირი შეკვრა
3. ადამიანის მოჯადოვება.
    

   „მოლას რაღაც ნუსხა გააკეთებინა და შეკრა ეგ კაცი“.

   „რაღაც ჯადოთი შეკრა, იმი მერე ეგრეა, ვერ ინძრევა, ავათ არი“.

4. ანაწყობის (ურმის, კარების) აწყობა.
    

   „კარქი ურემი შეუკრია“. „კარები შევკარი“.

5. დატვირთული ურმის შეკოჭვა.
   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.