შა შე შვ ში შლ შმ შო შრ შტ შუ შფ შხ
შეა შებ შედ შევ შეთ შეკ შელ შემ შენ შერ შეს შეტ შეუ შეფ შექ შეღ შეყ შეშ შეჩ შეძ შეწ შეჭ შეხ შეჯ შეჰ

შეკვრა

  1. მინდვრის: გაზაფხულზე ჭალების (სათიბების) და ნათესების შემოსაზღვრა, სადაც საძოვებლად საქონლის გაშვება იკრძალება, დაყურაღება.
     
    „თელი მინდორი შეკრულია, ამ მხარეს სადღა გინდა, რო საქონელი აძვიო“.
  2. პირის: ლაპარაკის აღკვეთა (პირის შეკვრა), შელოცვა – ნადირის, რომ პირუტყვი არ შეჭამოს (მგლი პირი შეკვრა).
  3. ადამიანის მოჯადოვება.
     
    „მოლას რაღაც ნუსხა გააკეთებინა და შეკრა ეგ კაცი“.
    „რაღაც ჯადოთი შეკრა, იმი მერე ეგრეა, ვერ ინძრევა, ავათ არი“.
  4. ანაწყობის (ურმის, კარების) აწყობა.
     
    „კარქი ურემი შეუკრია“. „კარები შევკარი“.
  5. დატვირთული ურმის შეკოჭვა.
    Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9