შემცნევა

1. შეცნობა, შემჩნევა, შეტყობა. ემცნევა – ემჩნევა, ეტყობა.
    

   „ვერ შეიმცნე, ვინ იყო?“

   „მაშინათვე შეიმცნევა ქურდს ქურდობა“.

   „მაგას ემცნევა, რო კაი კაცი არ არი“.

2. შემჩნევა, შეტყობა, გაგება.
    

   „მაგას სახეზე შეემცნა, რო დამნაშავეა“.

   „ყველას ემცნევა, რა კაციც არი, მაგასაც შეემცნა, ფერ-ფური რო წაუვიდა“.

   „მაშინათვე შევამცნიე, მარა არაფერი ვთქვი“.

   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.