ვინმე არაადგილობრივის, უცხოს: დასახლება, დამკვიდრება. ჩამთესლებელი – დამსახლებელი.
- „იმას ამოუწყდეს ოჯახი, ვინაც შენ ჩამოგათესლა აქ“.
- „ვიღაც ოხერი პასკევიჩი ყოფილა ამანთ ჩამომთესლებელი აქ, იმას ჩაუთესლებია“.
Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.